Piet als marathonloper in Zuid-Afrika

Sommige MTVers gaan het ver zoeken. Piet Van Ruyskensvelde liep een marathon in Zuid-Afrika. Een van de mooiste ter wereld!

Sometimes a man has got to do what a man has got to do!
1997, in Runnersworld lees ik een reportage over de 2 Oceans Run in Kaapstad, Zuid-Afrika. De reportage bezorgt me letterlijk kippenvel en ik denk bij mezelf, die marathon wil ik ooit ook eens lopen!
Zomer 2015, na de halve triatlon maak ik mij de bedenking dat het allemaal niet meer zo makkelijk gaat en het tijd wordt mijn sportieve bucket list op te stellen. Mijn sportieve carrière is goed geweest, een 30 tal marathons met een besttijd rond de 3 uur, 8 volledige triatlons met een besttijd rond de 10 uur en in 2013 nog de Dodentocht gelopen in minder dan 10 uur. Spelbreker was de Hel van Kasterlee in 2003 met een opgave. Deze wedstrijd komt dan ook  bovenaan mijn lijstje.
Najaar 2015 kom ik tijdens het boodschappen iemand tegen met een T-shirt van de 2 Oceans Run en moet ik terugdenken aan het artikel in Runnersworld. Ik besluit de koe bij de horens te vatten en neem contact op met Nico Botha, een vroegere collega met Zuid Afrikaanse roots. Hij biedt mij aan om bij zijn familie te logeren en om mij te helpen met een reisplan.
De inschrijving voor de wedstrijd via het internet verloopt vlotjes, bij het boeken van het vliegtuigticket is het even slikken als ik de prijs zie, maar een mens leeft maar 1 keer en voor je bucket list moet je wat over hebben. Ik heb ook mijn fietsmaatje Didier kunnen overtuigen om mee te gaan.
19 maart is het dan zover en vertrekken we vanuit Schiphol richting Kaapstad. Elf uur vliegen is lang, maar gelukkig blijven we in dezelfde tijdzone. Ik heb ervoor gekozen om een week voor de wedstrijd reeds naar Kaapstad te vertrekken om zo al wat aan de hogere temperatuur te wennen. Bij ons begint ooit eens de lente, in Zuid-Afrika de herfst. Onze week is goed gevuld met de beklimming van de Tafelberg, mountainbiken en stevige wandelingen in het natuurpark Tsitsikama.
26 maart is D-day en om 3 uur 30 gaat de wekker, eten, ons klaarmaken en naar Kaapstad vertrekken om een parkeerplaats te zoeken niet te ver van de startplaats. De start is om 6 uur 30. Op weg naar Kaapstad is het lichtjes beginnen te regenen, maar gelukkig hebben we een vuilniszak om over ons te trekken. Tien minuten voor de start houdt het op met regenen en schuiven we met twintigduizend lotgenoten aan richting startlijn. Een paar minuten voor de start weerklinkt het Zuid-Afrikaans volkslied dat door de menigte wordt meegezongen, een echt kippevelmoment.
Om 6.30 gaat het startschot af en zet de menigte zich langzaam in beweging. De eerste 15 km lopen we langs de buitenwijken met, ondanks het vroege uur, veel enthousiaste supporters langs de weg. Vanaf Muizenberg lopen we langs de kustlijn waar een paar vroege volgels al aan het surfen zijn. Ieder zijn hobby. Aan km 20 draaien we Kommetjie Road op terug weg van de kust. Hier wordt het vals plat om vanaf km 25 de 3 km lange klim naar Chapmans Peak aan te vatten met op een hoogte van 600 meter de top.
Mijn compagnon heeft even moeten lossen en ik maak van de gelegenheid gebruik om wat foto’s te maken. Samen met Didier beginnen we aan de afdaling, maar de geleverde inspanning van de klim eist zijn tol.
Het tempo valt terug en aan de bevoorrading nemen we ruim de tijd om te eten en drinken. Vanaf km 40 gaat het licht bij Didier echt uit en moet er af en toe gestapt worden. De vele supporters langs de weg zorgen ervoor dat we doorzetten en we kunnen nu ook beginnen aftellen.
We zijn superblij als we in de verte de muziek aan de aankomstplaats horen. Nog even doorbijten en moe maar voldaan gaan we over de finishlijn!
We belonen onzelf achteraf met een grote pizza en een stevige pint. Het feesten kan beginnen want ’s anderdaags is het mijn verjaardag!
De 2 oceans marathon wordt omschreven als ’the word’s most beautiful marathon’ en daar is veel van aan.
Prachtig parcours, perfecte organisatie en een overvloed aan bevoorradingen. Voor als het eens iets meer mag zijn ;-).